Zbliża się pierwsza interdyscyplinarna debata „Handmade in Kraków – o kondycji dziedzictwa rękodzielniczego i rzemieślniczego w wystawienniczo-handlowej przestrzeni miasta” 
Kiedy? 8-9 sierpnia 2024 r.Gdzie? Pałac Potockich, Rynek Główny 20W jakich godzinach? 16:00-18:00
Jaka jest dziś kondycja krakowskiego dziedzictwa rękodzielniczego i rzemieślniczego? Jak je dziś chronić i promować, i kto powinien być za to odpowiedzialny? Czy krakowski rynek rękodzielnictwa, rzemieślnictwa i pamiątkarstwa wymaga redefinicji i rewitalizacji? Jak powinno się nim zarządzać?
Wstępne odpowiedzi na te pytania będziemy się starali znaleźć podczas dwóch paneli tematycznych:
8 sierpnia, 16.00-18.00 – panel „Handmade in Kraków od święta”
Do dyskusji w pierwszym panelu zaprosiliśmy badaczy, reprezentujących różne dyscypliny nauki oraz praktyków – tych którzy organizują krakowskie targi, jarmarki i kiermasze (zarówno te z tradycjami, jak i ich nowe odsłony), ich zarządców, decydentów, przedstawicieli władz samorządowych, sponsorów oraz przede wszystkim rękodzielników i rzemieślników, którzy się na nich wystawiają oraz tych, którzy z różnych powodów je odwiedzają.
9 sierpnia, 16.00-18.00 – panel „Handmade in Kraków na co dzień”
W drugim panelu dyskutować będą również teoretycy, włodarze, decydenci i praktycy. Do udziału w nim zaprosiliśmy zarządców miejskich placów targowych, wytwórców, producentów, kupców, wystawców oraz sprzedawców wyrobów z krakowskich manufaktur, zakładów, warsztatów oraz atelier, galerii, sklepów i sklepików z rękodziełem i pamiątkami, concept store oraz sklepików muzealnych. Mamy nadzieję, że do dyskusji dołączą również ich klienci.
Obie dyskusje będą przebiegać w formule okrągłego stołu, która pozwoli aktywnie włączyć do rozmowy publiczność. Głęboko liczymy na to, że do debaty włączą się mieszkańcy i turyści.
Dyskusji na ten temat niezwykle brak w przestrzeni publicznej naszego miasta. Wierzymy, że poprzez wymianę wiedzy, doświadczeń oraz wzajemne poznanie punktów widzenia wszystkich zainteresowanych stron możliwe jest nie tylko zidentyfikowanie realnych problemów, potrzeb, wyzwań i potencjałów ale także przekłucie ich w konkretne rekomendacje oraz propozycje rozwiązań systemowych w zakresie szeroko pojętego rynku handmade naszego miasta. Debata otworzy nowy cykl wydarzeń i działań pod nazwą „Targi Sztuki Ludowej. Dziedzictwo: redefinicja – reimaginacja – reaktywacja”.
Serdecznie zapraszamy wszystkich, którym krakowskie dziedzictwo rękodzielnicze i rzemieślnicze nie jest obojętne!
Dziękujemy Pałacowi Potockich za udostępnienie nam przestrzeni do debaty.
Organizatorem debaty jest IMAGO Centrum Sztuki Ludowej, a koordynatorką naukowo-merytoryczną dr Joanna Dziadowiec-Greganić.
Zapraszamy do wydarzenia debaty na Facebooku: https://www.facebook.com/share/HkrNaEH3UU3769oR/
Moda na szeroko pojęte rękodzieło i rzemiosło – niezależnie od tego, czy traktujemy je ogólnie czy też jako konkretną tradycję danej wspólnoty kulturowej – powraca do nas falami. Aktualnie obserwujemy jedną z nich. Charakteryzuje się m.in. zwrotem w kierunku wytworów niemasowych, unikatowych wpisujących się dodatkowo w filozofię odpowiedzialności, zrównoważoności, inkluzywności oraz wellbeing, eko i zero waste. Z drugiej strony coraz częściej podejścia te łączą się z świadomością własnego dziedzictwa, z wyrazem tożsamości oraz manifestacją przynależności do danej społeczności (narodowej, regionalnej, etnicznej, lokalnej).
UNESCO określa rękodzieło i rzemiosło „prawdopodobnie najbardziej materialną manifestacją niematerialnego dziedzictwa kulturowego”. W Konwencji z 2003 roku w sprawie ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego wyszczególniło mu specjalną dziedzinę: „umiejętności związane z rzemiosłem tradycyjnym”. Ponadto aby uświadamiać i podkreślać jego społeczno-kulturową i ekonomiczną rolę, jaką nieprzerwanie odgrywa w społeczeństwie, od wielu lat stara się rozwijać zrównoważone, odpowiedzialne, spójne i skoordynowane działania bazujące na połączeniu aktywności warsztatowych, produkcyjnych, handlowych i promocyjnych oraz inicjować i rozwijać wokół nich niezbędną współpracę pomiędzy właściwymi organami krajowymi, a organizacjami samorządowymi, regionalnymi, międzynarodowymi i pozarządowymi. Celem podejmowanych działań jest udowodnienie przedstawicielom władzy różnego szczebla i szeroko pojętym decydentom, że sektor rękodzielniczo-rzemieślniczy powinien stanowić priorytet w krajowych oraz lokalnych planach rozwoju. Należy przy tym podkreślić, że aktywność UNESCO ogranicza się tu przede wszystkim do rzemiosł użytkowych i artystycznych, wyłączając rzemiosła typowo produkcyjne i usługowe.
Jak te zjawiska rezonują w Krakowie, mieście o wielowiekowych tradycjach handlowo-targowych, mieście, którego historyczne centrum od 45 lat widnieje na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO, i które za sprawą szopkarstwa jako pierwsze z Polski trafiło na Reprezentatywną Listę Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego Ludzkości?
Jaka jest dziś kondycja krakowskiego dziedzictwa rękodzielniczego i rzemieślniczego? Jak je dziś chronić i promować, i kto powinien być za to odpowiedzialny? Czy krakowski rynek rękodzielnictwa, rzemieślnictwa i pamiątkarstwa wymaga redefinicji i rewitalizacji? Jak funkcjonuje od święta a jak na co dzień? Jak powinno się nim zarządzać? Czy lokalne produkty rękodzielnicze i rzemieślnicze sprzedawane jako pamiątki powinny podlegać kodyfikacji, standaryzacji, a może certyfikacji w myśl spójności z miejscem pochodzenia, poszanowania lokalnych tradycji oraz uwzględniania majsterii tj. odpowiednich kwalifikacji zawodowych? Jeśli tak, w oparciu o jakie kryteria i wytyczne miałoby się to odbywać? A następnie kto powinien nad tym czuwać? Wreszcie, gdzie w tej układance umieścić design i przemysły kreatywne? Jak połączyć ze sobą te światy z obopólnym pożytkiem? Czy potrzebna nam do tego strategia?